ورزش ایروبیک

ورزش ایروبیک

ایروبیک یعنی فعالیتی که عضلات بزرگ را به کار می‌گیرد حداقل ۱۲ دقیقه با حالت ریتمیک و موزون. در شرایطی که سرعت و شدت تمرین قابل تحمل است و نیاز بدن به استفاده از اکسیژن برای مدتی افزایش می‌یابد، این فعالیت انجام می‌گردد. «ایروبیک» جزو فعالیت هوازی ( شدت

تمرین بالاست و مدت تمرین پایین است). از نظر پزشکی، این ورزش سیستم قلب، عروق، تنفس را تعلیم می‌دهد و با سرعت و بازدهی بالا اکسیژن را می‌گیرد و به قسمتهای مختلف بدن می‌دهد، تنفس یکنواخت از دهان و بینی توأم انجام می‌شود و باعث تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن، کنترل قند خون، کنترل فشار خون و کم کردن وزن اضافی بدن خواهد شد. ایروبیک وسیله‌ای مؤ

ثر برای جلوگیری از افسردگی، بی‌حوصلگی، بی‌تابی است، چون هورمون اندروفین در بدن تولید می‌شود و باعث ایجاد نشاط، تمرکز ذهن و بالا رفتن خلاقیت فکری می‌شود

یکی از تصورات متداول اما کاملاً اشتباه این است که ورزش ایروبیک باعث سفت و منسجم شدن عضلات می شود. حقیقت مطلب این است که این تمرینات تا حدود بسیار کمی بر سفت کردن عضلات تاثیر می گذارد. ورزشی که خیلی در این زمینه مؤثر است، تمرینات استقامتی (تمرینات وزنه) است.
انجام این دو نوع تمرینات به اتفاق هم، بیشترین تاثیر را هم در کاهش چربی بدن، و هم افزی

ش حجم ماهیچه ای خواهد داشت. اگر قصد کم کردن وزن دارید، تحقیقات نشان می دهد که انجام تمرینات ایروبیک و وزنه به اتفاق هم، تا ۵۶ درصد به کاهش وزن کمک می کند.
درست است که ماهیچه وزن بیشتری دارد، اما اگر حجم عضلانیتان ر ا بالا ببرید، حتی وقتی در حال استراحت هستید، بدنتان قادر خواهد بود میزان بیشتری چربی بسوزاند، زیرا متابولیسم بدنتان افزایش می یابد. یک پوند ماهیچه، ۳۵۰ تا ۵۰۰ کالری در هفته می سوزاند، درحالیکه یک پوند چربی فقط ۱۴ کالری. تحقیقات جدید ثابت کرده است که عضله سازی به بدن برای مقابله با بیماری ها نیز کمک می کند.
تمرینات قدرتی برای همه مفید است و به سن یا جنسیت هم بستگی ندارد، و امروزه یکی از مهمترین اجزاء فیتنس و بدنسازی محسوب می شود. تحقیقات اشاره بر این دارد که کاهش حجم عضلانی که در افراد سالخورده دیده می شود، به دلیل کهولت سن ایجاد نمی گردد، بلکه به خاطر

کمبود تحرک و فعالیت است. حتی فرد جوانی که به اندازه کافی تحرک نداشته باشد، ممکن است حجم عضلانی و قوای جسمانی خود را از دست بدهد. تمرینات قدرتی مثل وزنه برداری و انجام ورزش های مقاومتی وزنه، به میزان دو بار در هفته هم به شما برای افزایش حجم عضلانی کمک می کند.

تمرینات قدرتی که شامل سِت های مختلف از تکرارهای مختلف با استفاده از وزنه های متوسط است، ممکن است باعث حجیم شدن ماهیچه ها نشود، اما در عوض، تراکم استخوانها و متابولیسم بدن را افزایش می دهد و با سفت و منسجم تر کردن عضلات باعث می شود لاغرتر به نظر بیایید.
انجام تمرینات ایروبیک به همراه تمرینات قدرتی بسیار مفید است. ورزش ایروبیک باعث قدرت

بخشیدن به قلب و ریه ها می شود و باعث میشود بدن بهتر از اکسیژن استفاده کند که به برای انجام تمرینات قدرتی و فیتنس عالی است. تمرینات قدرتی نیز به نوبه خود باعث افزایش حجم ماهیچه ها، کاهش چربی بدن، و حفظ تراکم استخوان ها میشود.
ورزش ایروبیک شامل نوعی تمرین است که ضربان قلب و تنفس را برای مدتی مداوم بالا نگاه می دارد. این مسئله باعش می شود قلب و ریه ها بیش از حد معمول کار کنند.
این نوع ورزش انواع مختلفی دارد که شامل دوچرخه، رقص ایروبیک، شنا، پیاده روی، و استپ می شود. انتخاب یکی از این ورزش ها بستگی به وضعیت جسمی، سابقه سلامتی، علایق و اهداف شما دارد. اکثر متخصصین عقیده دارند که برای گرفتن نتیجه بیشتر، بهتر است دو نوع از این ورزش ها را انتخاب کرده و به طور متناوب انجام دهید.

ر است که نوع پر فشار این ورزش ها (که فشار بسیار بیشتری بر بدن وارد می کند و آسیب بیشتری می رساند) را با نوع کم فشار آن، (مثل شنا و پیاده روی) به طور متناوب انجام دهید. اینکار باعث می شود احتمال آسیبدیدگی و فشار بیش از حد بر روی یک عضله خاص کمتر شود.
انجام ۳ تا ۴ روز در هفته به مدت ۲۰ دقیقه ورزش های ایروبیک به نظر مناسب میرسد. اگر قصد کم کردن وزن یا وضعیت جسمانی خوبی دارید، می توانید طول مدن آن را افزایش دهید. ۵ تا ۶ بار در هفته به مدت ۴۰ تا ۶۰ دقیقه در اینصورت عالی است.
هیچ نیازی نیست که افراط کنید. تعادل همیشه بهترین نتیجه را می دهد و لذت بیشتری نیز از ورزش کردنتان خواهید برد. افراد مبتدی یا آنها که به تازگی از آسیب دیدگی بهبود یافته اند، و همچنین آندسته از افراد که بیش از اندازه اضافه وزن دارند، بهتر است با نوع کم فشار و متوسط کار را شروع کنند.
گرم کردن و سرد شدن در کاهش ناراحتی و احتمال آسیب دیدگی اهمیت بسیار زیادی دارد. برای گرم کردن باید ابتدا با تمرینات سبک تر کار را شروع کرده و تا آخرین سرعت و توان خود پیش روید. از این مرحله به بعد، باز باید تمرینات را سبک تر و آرام تر کنید تا تمرین به اتمام برسد.
مهمترین هدف در ورزش های ایروبیک، تحرک و پویایی است. پس بهتر است ورزشی را انتخاب کنید که به آن علاقه مندید و می تواند برای مدتی ضربان قلب شما را بالا نگاه دارد. به امید سلامتی شما!
یکی از پرسش‌هایی که اغلب در سمینارها و جلسات مختلف مطرح می‌شود، این است که چه مقدار تمرینات آئروبیک لازم است؟ پاسخ این پرسش متفاوت بوده از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد. زمانی که کسی بپرسد به چه مقدار کالری احتیاج دارد در پاسخ به او باید بگوییم که مقدار کالری مصرفی به چند فاکتور بستگی دارد. نکات مهمی که می‌توان متذکر شد

 

عبارتند از: هدف (کاهش حجم چربی یا افزایش حجم عضلات)، مقدار کالری مصرفی در روز، فواصل، طول مدت و شدت تمرین با وزنه یا جلسات مختلف تمرین آئروبیک، ترکیب یک وعده غذای 

با توجه به مسائل و مباحث فوق در می‌یابید که پاسخ به پرسش مقدار تمرینات آئروبیک امکان‌ناپذیر است. زیرا یک پرسش کلی است. ورزشکاران پرورش اندام به این علت باید اقدام به اجرای تمرین آئروبیک کنند که انگیزه‌ای جهت سوخت چربی فراهم کنند. در واقع تمرین آئروبیک بدن را تحریک می‌کند تا چربی را به عنوان یک منبع سوختی بکار برید. اگر تمرین آئروبیک را به درستی اجرا نمایید به یک فاکتور معم تبدیل می‌شود که عاقبت معین می‌کند آیا بدن به اندازه کافی سفت است یه نه.

تمرین آئروبیک از جمله روش‌هایی است که اثرات مثبت آن بر روی سیستم قلبی- عروقی به اثبات رسیده است. ورزشکاران آئروبیک از کلسترول و فشار خون پایین برخوردارند. در ضمن قلبشان به نحو مؤثری فعالیت می‌کند و با هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون از قلب خارج می‌شود.

موضوع مهمی که باید یادآوری کنیم این است که تمرینات آئروبیک، عضلات را تقویت نمی‌کنند، بلکه تمرینات با وزنه می‌توانند این عمل را انجام دهند. حال باید ببینیم که تمرینات آئروبیک کجا و برای چه مدت اجرا شوند. اجازه دهید به مسایل پس از پایان مسابقه بپردازیم. زمانی که سعی می‌کنید حجم عضلات را افزایش دهید، هدفتان این است که تا حد امکان

چربی را افزایش دهید. آن دسته از ورزشکاران پرورش اندام که به طور طبیعی با کاهش چربی مواجه هستند، باید مراقب باشند که پس از پایان مسابقه، تمرینات آئروبیک را اجرا نکنند. اگر چربی مسئله مهمی نباشد، چطور می‌تواند موجب آزار و اذیت انسان شود؟ شما باید انرژی خود را روی آن دسته از تمرینات سختی متمرکز کنید که حجم عضلات را افزایش می‌دهند. عد

ه زیادی از ورزشکاران در این گروه جای می‌گیرند.

کسانی که بدنشان نرم است، باید پس از پایان مسابقه ۳ روز هفته را به تمرینات آئروبیک اختصاص دهند. زیرا این طرح به سودشان تمام می‌شود. البته بهتر است مدت زمان هر جلسه ۳۰ دقیقه باشد. همین ۳ جلسه تمرین هفتگی کافی است تا خارج از فصل مسابقه مقداری کالری مصرفی افزایش و فواصل بین تمرینات کاهش یافته و در مرحله افزایش حجم عضلات بسر برید. مقدار چربی را که احتمالا هر روز افزایش می‌یابد، تحت کنترل خود قرار دهید. عده‌ای از ورزشکاران در این گروه جا می‌گیرند.

شاید طبیعت خلاف میل ما عمل کند. ورزشکار پرورش اندام خارج از فصل مسابقه، حتما باید تمرینات آئروبیک را اجرا کند. در واقع این تمرینات یک ضرورت قطعی بشمار می‌روند. چنین ورزشکاری باید از کالری به مقدار کافی تغذیه کند تا از بدن پرقدرتی برخوردار شده و تمرینات مناسب را اجرا

کند. در ضمن برای اینکه بتواند سرعت بهبودی عضلات و بازگشت به وضعیت اولیه را افزایش دهد، حتما باید از کالری بیشتری تغذیه کند. بنابراین اقدامات مقتضی را به عمل آورید تا چربی بدن در سطح معقول و مناسب حفظ شود. به این منظور توصیه می‌کنیم هر هفته ۵ یا ۶ مرتبه و هر بار ۳۰ دقیقه اقدام به اجرای تمرینات آئروبیک نمایید.

زمانی که قصد دارید در مسابقه حضور یابید و غذای مصرفی خود را کاهش می‌دهید حتما به فعالیت آئروبیک ادامه دهید. بسیار خوب است به رژیم غذایی خود توجه نموده تا حد امکان حجم عضلات را افزایش داده و اصلا برنامه تمرین آئروبیک که خارج از فصل مسابقه اجرا می‌کنید را تغییر ندهید. به عنوان مثال ورزشکار پرورش اندامی که از عضلات طبیعی برخوردار بوده و وزنش به ۵/۸۷ کیلوگرم می‌رسد، مایل است در دسته ۷۹ کیلوگرم رقابت کند. وی طی ۱۲ هفته باقی مانده تا

شروع مسابقه، کالری مصرفی خود را به تدریج کاهش می‌دهد. در این صورت چربی به کندی و به طور مداوم کاهش می‌یابد تا عاقبت وی با سطح ثابت و عدم پیشرفت مواجه می‌شود. مثلا فرض کنید که ۵ هفته به برگزاری مسابقه با چنین سطحی مواجه شود. حال بدون اینکه رژیم غذایی خود را تغییر داده و کالری مصرقی را به حد بسیار کمی برساند، می‌تواند به هدف خود دست یابد. در این صورت فعالیت آئروبیک خود را ۳ مرتبه اجرا کرده و هر بار ۳۰ دقیقه از وقتش را صرف این فعالیت می‌کند تا عاقبت همه چربی‌های باقی مانده از بین برود.

 

ایروبیک و تاثیرات آن بر بدن

تمرینات ایروبیک از حرکات ریتمیک و متناوب ماهیچه ای بهره برده و ضربان قلب و تنفس را در در مدت زمانی خاص بالا می برد.
نمونه های ساده این ورزش شامل: پیاده روی، دو، شنا، دچرخه سواری، کوه نوردی پله ای، اسکی در مناطق کوهستانی، اسکیت، انواع کلاسهای رقص و قالبهای مختلف تنیس به صورت متناوب ( راکت بال، اسکواش) می باشد. .

باید به این مساله توجه کرد که که تمرینات ایروبیک می بایست در قالب خاص خود انجام شود که البته به هدف و شرایط فیزیکی شما، سوابق بیماری و وضعیت جسمانیتان نیز بستگی دارد.

هرچند که در مجموع ایدهء اینکه ورزشهای مختلفی انجام دهیم، فکر جالبیست – به عنوان مثال تعادل و توازن برقرار کردن میان تمرینات و ورزشهای متناسب با شرایط جسمانی فرد بهترین شیوه انجام ایروبیک می باشد، این استراتژی مصدومیت های پیاپی را کاهش و بروز آنها را تقلیل می

دهد و موجب می شود که در موقعیتها و شرایطی که فرد فعالیتهای زیاد بدنی انجام میدهد توازن و بالانس بیشتری در حرکات ماهیچه ها برقرار گردد، که این امر موجب لذت بردن بیشتر فرد نیز می شود.

به خصوص این مساله هنگامی که فرد ورزشها و تمریناتی با تحرک بالا مثل (دویدن، رقصهای سنگین، تنیس، راکت بال و اسکواش) یا ورزشهایی با تحرک کمتر مانند (شنا، پیاده روی، اسک

ی) انجام می دهد بسیار حائز اهمیت است.

توصیه های محتاطانه ما برای اینکه دچار مشکل نشوید در خصوص کسانی است که فعالیتهای ورزشی زیادی انجام میدهند و اگر شما اضافه وزن دارید و یا سابقه مصدومیتهای طولانی، یا در حال حاضر از مشکلاتی در نواحی پا، مچ پا، زانو، مفصل ران یا کمر دارید باید در انجام تمرینات ایروبیک احتیاط کنید. اگرچه تمرینات ایروبیک، تمرینات تکنیکی یا با تمرکز زیاد نیست، اما این ورزش به بهبود وضعیت جسمانی شما و پیش گیری از مصدومیتها کمک شایانی میکند. البته همه شیوه هایی که ممکن است در رابطه با ایروبیک از سوی سایرین مشاهده کنید مناسب و اصولی نیست. شما می بایست شیوه صحیح و درست را از مربیان ایروبیک یا فیزیولوژیستها بیاموزید.

مدت زمان انجام تمرینات ایروبیک
اینکه چه مدت زمانی را برای انجام تمرینات ایروبیک باید اخنصاص دهید بستگی به هدف، جدول برنامه ریزی و شرایط فیزیکی شما دارد، اما زمان ۱۰ تا ۶۰ دقیقه به نظر می رسد زمان قابل قبولی باشد.

اگر هدف شما کاهش وزن اضافی بدنتان باشد و در شرایط مساعدی هم باشید میتوانید مدت بیشتری هم ورزش کنید. شاید در اینصورت چیزی حدود سی، چهل یا شصت دقیقه هم به شما توصیه شود. تحقیقات اخیر نشان داده که سطح امادگی بدنی حتی با تمرینات نظم ۱۰ دقیقه ای در روز هم افزایش می یابد. البته بهتر آن است که این تمرینات ۱۰ دقیقه ای روزی دو یا سه بار و حداقل پنج روز در هفته باشد.

برای بالانس کلی آمادگی بدن، سلامتی و تناسب اندام جدول سی دقیقه ای توصیه میشود.

دشواری تمرینات تا چه حد باشد؟
میزان دشواری و سختی تمرینات ایروبیکی که شما انجام میدهید از ۳ طریق اندازه گیری میشود:

۱- تعیین و اندازه گیری ضربان قلب، که روش خوبی برای این است تا بدانید با افزایش تحرکات بدنیدر هر دقیقه به چه اندازه ضربان قلب بالا میرود.

۲- شیوه بعدی تست صحبت کردن نام دارد، شما باید قادر باشید وقتی که تمرین میکنید به راحتی هم صحبت کنید (این شیوه برای فهمیدن اینکه تمریناتتان چقدر سنگین است بسیار مفید می باشد).